Τα τελευταία χρόνια του Βυζαντίου, χρόνια δύσκολα και τραγικά, ταυτόχρονα όμως και δημιουργικά από πνευματική και καλλιτεχνική άποψη (η εποχή της "Παλαιολόγειας αναγέννησης"), περιγράφονται στο ιστορικό μυθιστόρημα του σημαντικού πολιτικού και συγγραφέα Παναγιώτη Κανελλόπουλου "Γεννήθηκα στα χίλια τετρακόσια δύο" (δημοσιεύθηκε το 1957). Ο ήρωας του βιβλίου, γεννημένος στην Πάτρα, συνδέει τη μοίρα του με εκείνη των πιο σημαντικών προσωπικοτήτων της εποχής -Σφρατζής, Πλήθων, Βησσαρίων, Λαόνικος Χαλκοκονδύλης, Μανουήλ και Κωνσταντίνος Παλαιολόγος- και ακολουθεί τα βήματά τους στην Πελοπόννησο της νωπής μνήμης των Βιλλαρδουίνων, των Βενετικών κτήσεων και του Δεσποτάτου του Μυστρά, στην Αθήνα του Δούκα Ατσαγιόλι, στη Γαληνοτάτη Βενετία, στη Φλωρεντία και στη Φερράρα των θυελλωδών συζητήσεων για την ένωση των εκκλησιών και, τέλος, στη Βασιλεύουσα, όπου ο τελευταίος αυτοκράτορας θα δώσει την άνιση μάχη με τους Τούρκους.